Głupoty cz. 3

Więc tak :) 

Nikt nie komentuje :( 

ale stwierdziłam że i tak cud że czytacie te moje bazgroły więc macie ode mnie obiecaną część jak to ostatnio dziewczyny nazwały imagino-wiersza :P 

Dzieje się u was coś nowego ? 

W komach piszcie co mam dodać w najbliższym czasie.... kolejną część imagino-wiersza, rozdział czy kolejną część imagina ? :*

Komentujcie !! to motywuje !!! 

Miłego czytania :*

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dobro....

to był jedyny jego cel...

tylko to się liczyło...

robił wszystko...

starał się...

zadziwiał wszystkich...

poświęcał się dla innych...

pokochał zwierzęta...

uczestniczył w akcjach charytatywnych....

wszystko tylko po to...

po to by ją zobaczyć...

udało mu się...

zginął godnie...

oddając swoje serce dobremu człowiekowi...

dopiął swego...

trafił tam...

między boskie istoty...

tam gdzie zło nigdy nie zajrzało...

sam stał się aniołem...

szukał jej...

przeczesywał każdy kąt...

pytał...

nie umiał znaleźć...

ale nie miał zamiaru się poddać...

walczył...

próbował...

wrota niebios otworzyły się...

wszystko pod niebem kipiało...

krwisto czerwony kolor ogarniał każde miejsce...

z otchłani wyłoniła się jakaś postać...

za nią wyszły diabły...

nie były to byle jakie stworzenia...

z łańcuchami w dłoniach...

z czarnymi jak węgiel oczami w których wypisana była chęć do zabijania...

ich groźne wyrazy twarzy odstraszały każdego...

postać która ich prowadziła ruszyła w stronę niebios...

zbliżała się powoli....

monotonnie...

z gracją...

towarzyszące jej istoty wydawały z siebie przeróżne dźwięki...

krzyki...

piski....

warki...

a co one oznaczały ?

Ból...

cierpienie...

odrzucenie...

pogardę...

wyklęcie...

spaczenie...

diabelską naturę...

ich przywódcą była kobieta...

powoli zbliżała się do mężczyzny – anioła...

stanęła naprzeciwko jego...

pokazała mu swoją twarz...

tak....

to była ona.....

to be continued.....