Rozdział 10

• Że ? - zapytałam zniecierpliwiona.
• Że wyjeżdżamy dziś wieczorem. - Powiedział Michał, patrząc mi prosto w oczy. Podejrzewam że wiedział jak na to zareaguję, więc stwierdził że patrząc mi
  w oczy lekko załagodzi sytuację. Niestety zruinowałam jego plany.
• Jak to dzisiaj wieczorem. Czyś ty zwariował ?! Ja.. no.... ja cie chyba po prostu zabiję. - Wrzeszczałam mu prosto w twarz.
• No ja na twoim miejscu bym się pakowała a nie darł po mnie. - oznajmił mój ukochany. W zamian za to otrzymał jedno z moich spojrzeń ala „I kill you”.
• Dobra, dobra. Spokojnie. Idź się pakować a ja w tym czasie zadzwonię do Zibiego i Klaudii. - Powiedział wskazując równocześnie na schody i komórkę.
  Posłusznie wykonałam polecenie Kubiaka i poszłam spakować manatki. Po chwili Dziku przyszedł do mojego pokoju.
• Dzwoniłeś do nich. - zapytałam nie przerywając poprzedniej czynności.
• Tak dzwoniłem i powiem ci że twoja kumpela ma taki sam charakter jak ty. Jej reakcja była identyczna jak twoja. Po prostu zaczęła się po mnie drzeć....
• Wiedziałam.. - Powiedziałam dumnie. - Teraz masz za swoje. - oznajmiłam dumnie.
• Tak, tak bo najlepiej wyżyć się na mnie. Nie krępujcie się. - Oznajmił z ironią w głosie siatkarz.
• Dobra, to ja jestem spakowana. Powiadom wszystkich że za godz wyjeżdżamy.
  Moje polecenie zostało wykonane. Godzinę później byliśmy w drodze do nowego domu. Podróż minęła nam w miarę spokojnie. Nie licząc tego że musieliśmy słuchać popisów wokalnych zbyszka to było nawet fajnie. Po przejechaniu granicy Irlandii, nie mogłam nad sobą zapanować i zasnęłam.....
  
  
  
  
  --------------------------------------------------------------------------------------
  Nie wiem czy fajny ale zostawiam ocenę wam :P piszcie w komentarzach jak wam się podoba :) pozdrawiam :P